πολυνευροπάθεια

η, Ν

ιατρ. συστηματικές βλάβες τών περιφερειακών νεύρων οι οποίες έχουν εκφυλιστικό και όχι φλεγμονώδη χαρακτήρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. polyneuropathy (< πολυ-* + νευροπάθεια)].